Pierre Wind over eetcultuur & ondernemen

Venray – Door drs. Nicole Mulders – Een enorme passie voor voedsel heeft hij. Vier tot vijf uur per dag slaapt hij. Is altijd met voeding bezig. Pierre Wind is kok, food-stylist en schrijver/programmamaker. Hoe denkt hij over de eetcultuur binnen de zakenwereld? “Een eetplek heeft hetzelfde effect als de auto waarin je rijdt.”

 

Pierre Wind deed ervaring als kok op bij sterrenrestaurants als Seinpost in Scheveningen, Saur in Den Haag en Prinses Juliana in Valkenburg. Ook werkte hij als chef-kok in onder andere zijn eigen restaurant De Nas, eveneens in Den Haag. Daarnaast is hij foodstylist, schrijft boeken (waaronder De kers op de appelmoes en Patatje oorlog) en maakt televisieprogramma’s (waaronder De eetfabriek). “Na je 35e moet je een keuze maken. Ik kook nog steeds graag. Maar elke dag in de keuken staan, er de scepter zwaaien, doe ik niet meer. Ik vond dat ik andere dingen moest doen.” Er aan toevoegend: “Zonder het horecavak was ik een ander mens geweest.”

Snobisme
Wind ziet een groot verschil in de eetcultuur tussen zakendiners in de Randstad en Limburg. “Voor ondernemers uit het zuiden is eten belangrijk. Die kunnen best om vier uur nog natafelen na een lunch. In de Randstad gaat het er veel zakelijker aan toe. Zijn ze meer to the point.” Wind herinnert zich nog goed een diner uit zijn tijd bij Prinses Juliana, in de jaren tachtig. Een groepje ondernemers kwam er voor een bedrag gelijk aan zijn maandsalaris eten. “Soms bestellen gasten de duurste wijnen, enkel om indruk op hun gesprekspartners te maken. Dat was toen ook het geval. Voorafgaand aan de wijn kozen zij voor whisky. Absoluut not-done. Echt snobisme.” Leuk was zijn ervaring met Limburgse gasten, die na een goed diner – met wijn – een Brand biertje bestelden. “Ze kozen voor iets dat ze lekker vonden. Zoiets zou in de Randstad niet kunnen. Daar tafel je na met koffie, een likeurtje en sigaar.”

Catering
“Maar”, benadrukt Wind, “een zakendiner blijft – ook in Limburg – een kwestie van zakendoen. Diegene die betaalt, bekijkt wat de beste plek is. Dat hoeft geen chique restaurant te zijn. Een picknick op de hei kan net zo effectief zijn.” Over bedrijfskantines is hij helder. “Fantastisch. Die hebben de afgelopen tien jaar een complete make-over doorgemaakt. De cateraars zijn beter geworden. Er zijn veel meer biologische producten. En er is meer aandacht voor goede voeding. In het half uur pauze dat bedrijven hebben, zorgen cateraars er steeds vaker voor dat het eten, en de presentatie ervan, tiptop is.”

‘Zakendiners in Limburg gaan er anders aan toe dan in de Randstad.’

Smaaklessen van Wind 
Met smaaklessen op basisscholen wil Wind kinderen bewust van voedsel maken. “Kennis is macht. Niet iedereen hoeft zo’n mega-voedingsgek als ik te worden. Maar smaakreferentie is belangrijk.” Wind hoopt dat de smaaklessen verplicht worden. “Anders staat op mijn graf dat ik heb gefaald.” Ook een idee om ondernemers smaaklessen aan te bieden? “Dat is geen aparte doelgroep. Veel ondernemers vinden eten gewoon leuk. Daar moet je niet te moeilijk over doen.” Info: www.pierrewind.nl
december 2008, Midden / Noord