Wereld MS dag (25)

De Wereld MS dag komt er weer aan. Ik vind het goed dat ieder jaar aandacht aan MS wordt besteed op die dag. De Wereld MS dag valt dit jaar op woensdag 31 mei.

Als ik dan terugdenk aan hoe het afgelopen jaar voor mezelf was… Dan kan ik alleen maar positief zijn.

Het lastige en tegelijkertijd het leuke aan een blog is dat het persoonlijk is. Het gaat dus om mijn verhaal, en wat ik zeg, hoeft voor een ander helemaal niet hetzelfde te zijn…

Terug naar mijn positieve gevoel. Ik heb een goed jaar gehad. De MS is bij mij al jaren stabiel. Dat bleek ook weer uit de uitslag van de MRI. Maar ik denk ook dat dit heel bijzonder is. Nou ja, niet erg in dit geval. Ik vind het prima hierin een uitzondering te zijn. Maar verder was het ook een prima jaar, want ik ben meer dan mijn MS. Ik ben met leuke werkopdrachten bezig en ik heb leuke mensen in mijn omgeving. Ik geniet van allerlei dingen.

Zoals ‘s avonds even het dorp in met mijn vriend. Dat is voor mij veel te ver lopen, dus dan is het handig dat ik een rolstoel heb. We zijn vorige week naar een ijssalon gegaan. Het was die dag erg warm en die avond waren er best veel smaakjes uitverkocht. Jammer, want als ik dan een ijsje eet, wil ik wel graag yoghurt, banaan of vanille. Helaas was er nog weinig over, maar het was evengoed lekker om buiten te zijn.

Verder heb ik best een luxeprobleem. Namelijk de vraag waar mijn vriend en ik van de zomer op vakantie gaan. Hij is niet zo reislustig. Ik houd juist erg van reizen. Ik fantaseer over trips naar Nepal, Tibet of India. Die landen staan al lang op mijn lijstje. Maar dan ben ik nu eens verstandig (gebeurt niet zo vaak, vindt mijn omgeving). Ik denk dat ik dat vanwege mijn MS beter niet moet doen. Ik kan beter iets dichterbij zoeken, dus iets in Europa.

Maar als ik echt iets wil, dan doe ik het ook. MS of niet. Ik heb gelukkig nooit de wens gehad om hardloopster te worden. Dat zou écht niet gaan. Ook al heb ik een willetje. Ik lijk daarin op mijn ouders. Zeker op mijn moeder. Die heeft echt een eigen wil.

Maar ik dwaal af. Ik vind het goed dat er steeds meer aandacht komt voor MS. Maar nog veel te weinig. Andere ziektes kennen mensen soms veel beter. Daar baal ik wel eens van. Fijn dat er Wereld MS dag is. MS moet gewoon de wereld uit. Zo simpel is het!

Grappig is dat mijn vriend mijn moeder pas belde met mijn telefoon. Ze dacht dat ik belde en ze zei: “Dag muis’. Vroeger noemde ze me al zo. Mijn vriend antwoordde met “Nee, met Beer’. Ja, hij leest MSkidsweb ook altijd. Ik vond het wel een leuk toneelstukje…